Zdecydowana większość osób czyści uszy w sposób totalnie nieprawidłowy. A zła higiena bywa gorsza niż jej brak – lekarze dość często spotykają się z przypadkami, w których zapalenie ucha zostało wywołane przez samodzielne zapchanie ucha woskowiną. Bo czym ludzie myją tę część ciała? Oczywiście patyczkami kosmetycznymi, czyli plastikowymi, nieco grubszymi wykałaczkami zakończonymi z dwóch stron kłębkami waty.

To, że są one krytykowane przez lekarzy, nie świadczy jednak o ich bezużyteczności. Patyczki kosmetyczne rzeczywiście służą do czyszczenia uszu, tyle że trzeba wiedzieć, jak czyścić uszy z ich pomocą, by nie zrobić sobie żadnej krzywdy. A wolno to robić wyłącznie z zewnętrznej strony. Poważnym błędem jest wkładanie takiego patyczka do ucha i gmeranie nim, by wyciągnąć jak największą ilość woskowiny. Nie należy oczyszczać tymi akcesoriami kanałów słuchowych. Nie jest to metoda ani skuteczna, ani bezpieczna.

Większość lekarzy uważa natomiast, że uszu nie powinno się czyścić w ogóle

Niektórych może to dziwić, ale jednak przeciętny człowiek nie potrzebuje aż tak dogłębnego oczyszczania wszystkich części ciała. W pewnym stopniu organizm sam pozbywa się woskowiny zalegającej w uszach. Gdy dochodzi do mocniejszych ruchów szczęki (np. w trakcie przeżuwania pokarmu bądź przełykania śliny), woskowina wędruje sobie kanałami i dostaje się aż do otworu słuchowego, z którego można ją już bezpiecznie ściągnąć. Czyszczenie uszu dopuszcza się jedynie w wyjątkowych sytuacjach.

Można zatem przeprowadzić ten zabieg, jeżeli odczuwa się nadmiar woskowiny zalegającej w uszach lub ma się wrażenie przytkanych uszu i gorzej się słyszy. Na takie regularne czyszczenie powinny sobie również pozwolić osoby pracujące w miejscach, w których dochodzi do sporych zanieczyszczeń – które mają stały kontakt z pyłem, kurzem bądź piachem. Warto też pomyśleć o dokładniejszym umyciu uszu w przypadku gdy zaczną one boleć lub swędzieć.

No to jak czyścić uszy, jeżeli już dojdzie do konieczności przeprowadzenia tego zabiegu? Jak to zrobić, by efekt był zadowalający? Zawsze, niezależnie od obranej metody czyszczenia, takie mycie należy rozpocząć od zajęcia się zewnętrznymi fragmentami ucha. Można przetrzeć je kawałkiem zwykłego materiału, wcześniej nawilżając go zwykłą wodą lub wodą z mydłem. Uwaga tylko na watę! Mimo iż to właśnie z niej wykonuje się końcówki patyczków kosmetycznych, to nie będzie ona dobrym wyborem, bo w trakcie czyszczenia zwykle zacznie się rozpadać, przez co jej drobne kawałeczki mogą przedostać się do środka ucha. Lepiej sięgnąć więc po miękki ręcznik lub bawełnianą ściereczkę. A gdy wszystkie zewnętrzne partie zostaną dokładnie wyczyszczone i wyzbyte z woskowiny, można będzie przejść do samego kanału słuchowego. Nim trzeba się jednak zająć bardzo delikatnie. Tutaj standardowe mycie na pewno nie zadziała.

Kanał słuchowy można bezpiecznie wyczyścić np. przy pomocy specjalistycznych kropli. Taki produkt dostanie się w każdej aptece. Kosztuje grosze (dokładniej kilka złotych za małą buteleczkę), a wystarcza na bardzo długi czas. Kupując takie krople w aptece, można mieć pewność, że będą one bezpieczne dla zdrowia uszu – zanim produkt zyska miano preparatu farmakologicznego, musi przejść przez liczne testy, które sprawdzą go i przebadają w różnych warunkach.

Gotowe krople można też zastąpić innymi produktami. Świetnie odnajdą się w tej roli m.in.: gliceryna, olejek mineralny oraz oliwka. Kilka kropli wybranej substancji należy wlać bezpośrednio do środka ucha i chwilę poczekać. Woskowina pod pływem działania roztworu zacznie się rozpuszczać i już po paru minutach wypłynie na wierzch, skąd będzie ją można zetrzeć.

Lekarze tak bardzo nastraszyli już ludzi skutkami ubocznymi nieprawidłowego czyszczenia uszu, że praktycznie nikt w tym momencie nie decyduje się na przeprowadzenie takiego zabiegu. Na szczęście uszy można też wyczyścić z pomocą specjalisty, który doskonale poradzi sobie z takim zadaniem. Otolaryngolog to lekarz, do którego można zgłosić się z problemem nadmiaru woskowiny.

„Zmień słownictwo a zmienisz swoje życie”, przekonują znawcy życia. Też uważam, że zrozumienie tej prawdy wiele może zmienić i mocno nas uzdrowić. To, w jaki sposób dobieramy słowa, wpływa na formułowanie naszych myśli. Myśli w znaczący sposób mogą zmieniać nasz stan emocjonalny. Stan działa na nasze nastawienie, a od nastawienia już tylko jeden krok do wprowadzenie dobrych zmian bądź tkwienie w tym samym miejscu.

Jeśli używamy pozytywnych słów, zyskujemy większą szansę na pozytywne życie. Jeśli natomiast wypowiadamy słowa, które nas ograniczają, istnieje duże prawdopodobieństwo, że nie będziemy poprawiać ani swojej motywacji ani samopoczucia. Zatem, czy nie warto zamienić słowa blokujące na te, które wspierają? Według mnie – WARTO! Mam kilka sprawdzonych przykładów. Wybrałam trzy, które w mojej subiektywnej ocenie są niczym plastry na rany. Może przydadzą się i Tobie.

‚Wyzwanie’ zamiast ‚problem’

Problemy spotykają każdego. Nie ma możliwości ich ominąć. Mam jednak wrażenie, że w dzisiejszych czasach słowo ‚problem’ jest za bardzo odmieniane i nadużywane, zarówno w publicystyce, jak i języku potocznym. ‚Problem’ to inaczej kłopot i wątpliwość, ale przez wiele osób zamieniany jest niepotrzebnie w horror, tragedię, masakrę lub dramat. Po co? Samo eskalowanie problemu w naszej głowie, powoduje wzrost jego rangi! Jeśli skupiamy się na problemie, koncentrujemy na przeszłości, z którą nic już zrobić nie możemy. Jeśli nie potrafimy czerpać z doświadczeń, będziemy rozpamiętywać w nieskończoność i wpędzać się w poczucie beznadziei. Wyzwanie natomiast brzmi jak bodziec do działania. Wielu z nas lubi podnosić sobie poprzeczkę i nieustannie się sprawdzać. Wyzwanie generuje impuls do szukania rozwiązań, ruszenia głową i skupienia na tym, by kamień w naszym bucie przestał uwierać. Znacznie lepiej dla naszej podświadomości powiedzieć „Mam kolejne wyzwanie w pracy” niż „Znowu mam problem w robocie”.

‚Lekcja zamiast porażka’

Każdą sytuację, którą uznajemy za porażkę możemy rozpatrywać na dwa sposoby. Użalać się nad sobą, płakać nad rozlanym mlekiem i obwiniać innych za nasze niepowodzenia albo wziąć się w garść, przejąć odpowiedzialność i wyciągnąć konstruktywne wnioski. Często słowo ‚porażka’ odnosimy do relacji z innymi. Żałujemy, że ktoś stanął na naszej drodze, że poświęciliśmy energię dla kogoś, kto na to nie zasługiwał. Uważamy, że to czas zmarnowany. Moim zdaniem takie znajomości zawsze są po coś! Dzięki nim albo wiem, kim nigdy nie chciałabym być, albo kogo się wystrzegać, albo kim się stałam dzięki tej osobie. Każdy, kto pojawił się w moim życiu, pojawił się nie bez powodu. Albo mi coś pokazał, albo czegoś nauczył, albo do czegoś doprowadził. Nie bez przyczyny mówi się „poznaliśmy się z jakiegoś powodu, będziesz dla mnie albo błogosławieństwem albo lekcją”. Poczucie porażki może więc odnosić się zarówno do ludzi, jak i sytuacji, które zakończyły się nie po naszej myśli. Trzeba wówczas pamiętać, że mądry człowiek nie opłakuje porażek, lecz szuka sposobu, jak wyleczyć odniesione rany. Poza tym ludzie, którzy imponują albo inspirują w jakiś sposób, to zwykle ci, którzy sami odnieśli wiele porażek, a mimo to się podnieśli. Tym samym wyciągnęli lekcje w drodze po swój sukces.

Żółte balony na polu rzepaku

‚Doświadczenie’ zamiast ‚błąd’

Jak mawiał Sokrates: „Błąd jest przywilejem filozofów. Tylko głupcy nie mylą się nigdy”. Kiedyś nie rozumiałam tej starożytnej prawdy. Wydawało mi się, że perfekcjonizm jest w cenie. Uważałam, że robienie wszystkiego tak, żeby mimo wszystko wystrzegać się błędów i nie dopuszczać ich nawet do swojej myśli, jest lepsze, niż godzenie się z tym, że od czasu do czasu czegoś się nie wie lub zrobi coś nie tak. Dzisiaj wiem, że takie podejście może być okupione ogromnym stresem i presją, która nie popłaca. Wiem też, że w naturze człowieka leży nie tylko rozsądne myślenie, ale też nielogiczne działanie. Dlatego lepiej robić i żałować, niż żałować, że się nie zrobiło. Lęk przed błędami często paraliżuje i odbiera chęć zrobienia kroku w przód. Jednak błędy nie są od tego, żeby się ich bać lub żałować, lecz żeby były naszymi doświadczeniami, tak by ich ponownie nie popełniać. Błędy to droga do prawdy. Zbieranie swoich to droga do dojrzałości. Uczenie się na błędach innych to często skrócenie swojej wędrówki. Jeśli spojrzysz na błąd przez pryzmat doświadczenia pomyśl, jak miło zrobi się na sercu przy każdym kolejnym! Wyciąganie z nich wniosków, będzie oznaczało, nie tylko zmniejszanie ich liczby w przyszłości, ale też nowe stopnie na drabinie do mądrości. I pamiętaj! Bez błędów, nie ma doświadczenia, a bez doświadczenia nie ma mądrych decyzji.

Tak długo jak żyjesz, będziesz mieć do czynienia z trudnościami. Albo na własne życzenie albo przez wzgląd na okoliczności. Czasem nie masz na nie wpływu. Możesz nazywać je błędem, porażką czy problemem. Czy to jednak pomaga w ich rozwiązaniu? Czy do tej pory to Ciebie wspierało i zachęcało do stawienia im czoła? Czy też dołowało i osłabiało chęć do wyjścia na prostą? Skoro jest źle to dodatkowo nie pogarszaj. Często nie zdajesz sobie sprawy, jak niewłaściwym doborem słów, odbierasz sobie szansę na wewnętrzny spokój. Jak wpędzasz w „chorobę”, zdrowy stosunek do siebie i innych. Jak prowokujesz negatywne myśli i sytuacje. Bądź świadomy tego co mówisz. Wiedz, że Twoje emocje i sposób radzenia sobie z nimi są w Twoich rękach. Zatem zacznij od jednego małego kroku i licz się ze słowami. Wyrzuć ze słownika wyrazy-zarazy! Zamiast tego, zmierz się z WYZWANIEM, odrób LEKCJE i wzbogać się o kolejne DOŚWIADCZENIE. Gwarantuję, że nie pożałujesz!

Nadchodzi taki przełomowy dzień w Twoim życiu, w którym czujesz, że już przyszedł najwyższy czas, aby coś ze sobą zrobić. Dla siebie, dla partnera, dla szafy, w której spoczywa kolekcja przyciasnych rzeczy.

Potem przychodzi ten nerwowy czas przeszukiwanie internetu, aby zapoznać się ze współczesną technologią medyczną i kosmetyczną. Co może pomóc, a co ewentualnie zaszkodzić. Aż w końcu stajesz przed dylematem, w czyje ręce się oddać.

Jednym z rozwiązań, które daje mi szeroką wiedzę są prezentacje możliwości sprzętu. Pare dni tematu, miałem okazję brać udział w eleganckiej prezentacji możliwości sprzętu medyczno-kosmetycznego w salonie Jacques Andre Hair &SPA. Wykład poprowadziła Pani Karolina Marcinkowska – wyjątkowy autorytet w świecie medycyny estetycznej.

Synergia między człowiekiem a maszyną

Wiedzy nigdy nie za mało. Sam doświadczyłem, jak ważny jest profesjonalny sprzęt w połączeniu z wykwalifikowanym i doświadczonym personelem. Rozsądne jest, aby na wstępie poszukiwań dowiedzieć się, jakie certyfikowane urządzenia posiada dany salon. Jako klient ma prawo posiadać wiedzę o urządzeniach jak i kompetencjach kosmetologów, zanim zapłacę za usługę i poddam się świadomie zabiegowi. Takie pytanie bywa często niewygodne dla personelu w salonie. Lawirują z odpowiedzią, aż w końcu podają mi mało przekonywujące dane. Nie uwierzycie, jak wyeksploatowany często bywa sprzęt w salonach kosmetycznych. Od dawna urządzenia nie trzymają swoich parametrów, jakie posiadały przy zakupie. Bywa, że jest to złudna oszczędność na serwisie, a czasem zwykły brak wiedzy czy zwykłe zaniedbanie. Płacisz nie małe pieniądze, poświęcasz cenny czas, każdego ranka przed lustrem poszukujesz pozytywnych zmian … a ich brak. Potem rozczarowanie i frustracja. Dlatego, tak ważne jest dla mnie, czym i gdzie będzie robiony zabieg. W końcu płacę za efekt i bezpieczeństwo. Oczekuję gwarancji, że nic poważnego mi się nie stanie.

Każdy z nas chciałby pozbyć się nadmiaru tłuszczu z określonych miejsc swojego ciała. Ja mam go za dużo na brzuchu. Żyje aktywnie, prowadzę zdrowy tryb życia, a mimo wszystko mój brzuch wciąż uwypukla się z męskich kształtów. Nie jest to seksi i świadczy o drobnym zaniedbaniu. Lecz otyłość brzuszna u mnie nie jest wynikiem lenistwa, a niekorzystnego trybu życia jaki prowadzę. Jak się dowiedziałem u Pani Karoliny Marcinkowskiej, to głównie stres jest sprawcą takiego stanu rzeczy. Osłabia on metabolizm, co powoduje u mnie wyrzut ogromnej ilości kortyzolu. On zaś odpowiedzialny jest za magazynowanie i budowanie tkanki pełnej tłuszczy. Do tego dochodzą nieregularne posiłki i to wszystko doprowadza do autoagresji w moim organiźmie. Wyjściem z problemu wydaje się być urządzenie do kriolipolizy – trwałego usuwania komórek tłuszczowych z organizmu. Brzmi groźnie, ale zabieg całkowicie jest bezbolesny i trwa 70 min. Sam widziałem jak on przebiega.

Wydaje się, że obecnie na rynku jest to najciekawsza propozycja skutecznej walki z otyłością punktową. Zabieg ten polega na termicznym i selektywnym uszkodzeniu komórki tłuszczowej. Dokonuje się to za pomocą specjalnej głowicy, gdzie jej temperatura waha się między -8C a -10C. Powoduje to zamrożenie a następnie uszkodzenie konstrukcji komórki tłuszczowej. Powstaje wtedy kaskada zapalna, gdzie nasz organizm automatycznie przystępuje do procesu wydalania poprzez wątrobę uszkodzonych komórek tłuszczowych. Po każdym zabiegu zmniejsza się ilość komórek tłuszczowych w zakresie 15-30%, co zapewnia widoczne rezultaty. Im mniej komórek tłuszczowych w moim pasie brzusznym, tym mniejsze ryzyko na ponowne przytycie. Pewne predyspozycje do tycia odziedziczyłem, a mój tryb życia jedynie przyspiesza i uwypukla te partie. Dlatego uważam, że to dobry pomysł, aby rozsądnie czerpać z technologii kriolipolizy, dla poprawy swojego zdrowia i samopoczucia. Zabieg jest całkowicie bezpieczny, gdyż stosowane są specjalne membrany przeciwodmrożeniowe.

Efekty są namacalne już po kilku tygodniach, kiedy nasz organizm z wolna metabolizuje uszkodzone tłuszcze. Są również stałe, gdyż w miejscu zabiegu komórki tłuszczu nigdy więcej się nie pojawią. Z tego co widziałem, to można zejść z obwodem w pasie nawet o kilkanaście centymetrów. Dzięki takiej prezentacji nabrałem zaufania do zabiegu jak i poznałem osobiście personel. Ma to dla mnie ogromne znaczenie. Gdyż, to ludzie posiadający odpowiednią wiedzę i kwalifikacje dokonują na moim ciele pewne modyfikacje. Warto ich poznać i zbudować zaufanie. Salon Jacques Andre Hair & SPA to miejsce, w którym czuje się bezpiecznie i mam zapewnioną profesjonalną obsługę. A tym czasem zapiszę się na zabieg i opowiem o moich wrażeniach. Do kolejnego artykułu.